Jan werkt zeer traag  en nauwgezet aan zijn liedjes, al lijken ze ongepolijst. Zijn muziek is nooit gesofistikeerd. Zijn teksten zijn nog altijd ironisch, dan weer sarcastisch. Sommige teksten krijgen recentelijk een meer tedere onderbouw. Met ouder te worden is ook zijn stem veranderd en heeft ze aan timbre gewonnen.

Deze jongeman, geboren in 1992, heeft het reeds ver geschopt in de muziekindustrie. Bij Humo’s Rock Rally 2008 eindigde Jasper tweede in de finale en hij kreeg er de publieksprijs. Zijn “Waiting Like A Dog” en een eigen versie van “Crazy” van Gnarls Barkley kregen veel airplay op de Vlaamse radiozenders. In 2009 stond Jasper in het Sportpaleis op de Humo’s Pop Poll De Luxe. Hij speelde in het voorprogramma van Adele en Colbie Caillat in de AB in Brussel. Als topper stond Jasper in 2009 als jongste artiest ooit op Rock Werchter.

Zwembaden vol liefde! Dat heeft Jelle Cleymans voor de Nederlandstalige muziek. Al lang. Al heel lang! En dat heeft hij nooit onder stoelen of banken gestoken. En nu, na zijn jeugdige sprongen in het landschap van de kindertelevisie, na zijn musicalavonturen en na zijn omzwervingen met Kleinkunsteiland langs talloze cultuurcentra, heeft hij die liefde vertaald in songs. Daar werd het tijd voor.

Jo Lemaire begon haar carrière in de New Wave periode, eind jaren '70. Ze experimenteerde met verschillende muziekstijlen. Pop, rock en chanson. "Als kind al werd ik betoverd door de muziek. Mijn moeder was een grote fan van Edith Piaf," aldus Jo Lemaire. En dus besloot ze op haar twaalfde om zangeres te worden. Jo Lemaire behaalde goud met haar albums Concorde en Duelle. In Québec wordt haar Hommage aan Piaf de hemel ingeprezen. Ook Brel Blues is een succesverhaal. En haar symfonische uitvoeringen met dirigent Dirk Brossé zijn voor herhaling vatbaar.

Jo staat intussen 30 jaar op het podium.

Deze troubadour voorstellen is onnodig. Zijn rijkgevulde repertoire spreekt voor zich: 'Laat me nu toch niet alleen', 'Brussel', 'Mooie dagen', 'Ik wil de wereld zien', 'Rue des Bouchers',... 

Karree Konfituur begon in 2007, in het legendarische scoutscafé 'Karree' in Sint-Niklaas. Vier vrienden met eenzelfde passie voor muziek en entertainment sloegen de handen in elkaar. Muziek die aan de ribben kleeft, dát zouden ze maken. Snel volgden enkele nummers ('Nog eens gek', 'En toch') met hun diepste zielenroerselen, sfeervol, bevlogen en ronduit losgeslagen. Wat het publiek op hun boterham kreeg, werd dan ook dadelijk gesmaakt én luidkeels meegezongen. 

Met een verkoop van meer dan één miljoen platen kun je van Kate Ryan gerust stellen dat zij een Vlaams talent is met internationale allure. Als jong meisje leerde zij zowel gitaar als piano spelen en het is dan ook niet verwonderlijk dat de volwassen Kate grotendeels zelf de sound van haar nummers bepaalt.

Zanger Koen Crucke en oud-politicus Willy Claes vieren dit jaar het 28-jarige bestaan van hun muzikale vriendschap. De inhoud van dit programma varieert volgens het genre concert, maar de muziek is uiteraard steevast herkenbaar en evolueert van (licht-)klassiek tot puur entertainment. Willy Claes musiceert in deze formule ook solistisch (Duur: 1 x 45' of 2 x 50') 

De bandleden ontmoetten elkaar op het Conservatorium in Gent en spelen nu al 4 jaar samen. Hun debuutalbum‘Here We Go Again’, met door Lien zelfgeschreven en gearrangeerde nummers, werd uitgebracht in februari 2008 en betekende de absolute doorbraak voor Lady Linn.

Dé schlagerkoningin van Vlaanderen...