Sweet Coffee geeft gezapigheid geen kans. Face To Face, het vierde album van de groep, is niet zomaar een volgende stap maar een sprong voorwaarts. Zeven jaar al timmeren Patrick Bruyndonx en Raffaele Brescia aan de weg met Sweet Coffee. Als schrijvers, producers en muzikanten zetten zij sinds 2003 de lijnen uit van dit eeuwig veranderende project, dat toch een duidelijke, herkenbare ruggengraat heeft.

Anno 2010 wordt een volgende stap gezet. En wat voor een. Nooit eerder was de diversiteit zo groot als op Face To Face. Meer stijlen, meer stemmen. Al liet Sweet Coffee zich nooit in één hoekje drummen en kleurden uiteenlopende vocalisten het verleden van de groep, dit vierde album is een ander paar mouwen.
Hoe dat kwam? Toen zangeres Bibi Diabokua een tijdje na Naked City haar vertrek aankondigde, keerden Patrick en Raffaele die tegenslag om tot een opportuniteit. Een oude droom kwam weer op tafel: op één album met een arsenaal gouden stemmen de ultieme Sweet Coffee-cd opnemen.

Face To Face liet wat langer op zich wachten dan bedoeld. Het songschrijven ging vlot. Maar daarnaast was er die zorgvuldige selectie van de juiste stembanden. En vervolgens het puzzelwerk: welke song kon op dit album het best worden vertolkt door welke stem?

Het resultaat verzoent je onmiddellijk met die langere wachttijd. Hoor hoe See Myself In You de ideale song is voor de zwoele stem van Samia Verdeyen, die voor het eerst sinds Memory Lane weer op een Sweet Coffee-album te horen is. Bewonder de krachtige soulvocals van Vanessa Ngoga – in Daylight en Out In The Desert.

Hoor hoe de doorwinterde Jacky Jones zich om Where Do We Go of Survive kronkelt. Hoe de veelzijdige Tchaï – een dame die haar sporen al verdiende naast Axelle Red, Natalia en Ozark Henry – van Beautiful People nu al een live-favoriet maakt.

Die vier vrouwenstemmen voeren de hoofdtoon op Face To Face. Maar ook M.I.S.T.A. hoor je terug op U-Turn en ook vaste waarde Monday Midnite is opnieuw van de partij, in Alone, Don’t Think So en bonustrack Tomorrow. Elders hoor je ook een guest vocal van Yannick ‘Maximus’ Uyttenhove, de enige blanke in dit exotische stemmenarsenaal.Gooi daar nog de uitstekende Niels Scheijvens op sax bij en de groovy Peter Schneider op percussie en dan kan je heel wat leuks verwachten !

Het resultaat: de meest gevarieerde Sweet Coffee-cd ‘ever’. En dat niet alleen door die stemmen. De weelde om uit zoveel timbres te kiezen, vertaalt zich ook in een bredere muzikale waaier. De groove is vaak wat zwaarder, de vibe dieper, het spectrum breder. Nooit eerder gaf een Sweet Coffee-album je zo’n goed idee van hoe deze groep live klinkt.

Sweet Coffee voorstellen, hoeft niet meer. Een groot publiek kan zich bij die groepsnaam meteen trefwoorden als soul, sfeer en grooves voor de geest halen. Velen veren verrukt op bij het terughoren van de songs die uit Memory Lane (2004), Perfect Storm (2005) en Naked City (2007) de weg naar de radio vonden: Don’t Need To, Holdin’ On, Special Kind of Feeling, New Day, Downtown,.

Toch maakte Face To Face een hernieuwde kennismaking noodzakelijk. Hoor hoe deze groep nieuw terrein verkent. Merk hoe Sweet Coffee ook live de vruchten plukt van die keuze uit Straffe Stemmen, en hoe de groep – na enorme concerten met onder meer Lionel Richie – vandaag klaar lijkt voor véél grotere podia.
Op dit vierde album kijkt Sweet Coffee je met meer vertrouwen dan ooit in de ogen. Anno 2010 is dit de groep die Patrick en Raffaele in 2003 voor ogen hadden. Dit is hun ‘great leap forward’. Hij heet Face To Face.