Het bespelen van een instrument heeft bij de familie De Buisonjé thuis door de jaren heen een belangrijke rol gespeeld. Marc, de oudere broer van Xander, ging ook naar pianoles. Minouche, zijn jongere zus, had vioolles. Oefenen was niet het sterkste punt van broer en zus, Xander had daar geen moeite mee! Kwam hij uit school, dan ging de boekentas meteen onder de kapstok en liep hij naar de piano. Het uit het hoofd naspelen van liedjes, waarbij improvisatie een grote rol speelde, nam het grootste deel van de uren achter de piano in. De pianolerares had waarschijnlijk heel goed gezien dat Xander geen groot concertpianist zou worden. Maar bovengemiddeld speelde hij wel!

Op 14-jarige leeftijd vatte Xander het plan op zich te bekwamen op de drums. Alleen de piano bleek hem op een gegeven moment niet meer te inspireren. Een drumtoestel had hij toen nog niet. Hoe moest hij die op de kop tikken?

Xander beschikte over een uitgebreide Lego-verzameling, die veel geld waard was. Die kon hij verkopen! Nog wat spaarcenten erbij en een redelijk tweedehands drumtoestel stond op zolder. Hij nam een 8-tal drumlessen en bekwaamde zich daarna zelf in het spelen op de drums. Toen hij vond dat hij het er redelijk vanaf bracht, kreeg de piano weer de voorkeur.

Toen Xander 16 jaar oud was, vond zijn pianolerares dat ze hem niet veel meer kon bijbrengen. Xander leerde een ex-student van het conservatorium kennen, die zich verder op de piano had bekwaamd. Gedurende ongeveer een jaar leerde hij Xander vooral veel over het spelen van akkoorden.