In de jaren ’70 zette Jo Vally zijn eerste bescheiden stappen in de muziekwereld. Samen met een paar vrienden richtte hij het groepje The Dreamband op, waarmee hij zo nu en dan optrad in eigen regio. Niet veel later kwam hij Rik Vervecken van artiestenbureau VAK tegen. Vervecken beloofde van Jo een ster te maken. Er kwamen een aantal singeltjes op de markt onder de naam Valli Low, de artiestennaam die later werd veranderd in Jo Vally.

In 1981 nam Jo deel aan de preselecties voor het Eurovisie Songfestival met het nummer ‘De wereld draait voor jou en mij’. Hij slaagde er echter niet in de finale te bereiken en het was uiteindelijk Emly Starr die voor ons land naar Dublin ging.

Een paar jaar later zat Jo ook in de ploeg voor de Baccarabeker in Middelkerke (een liedjeswedstrijd tussen de vijf Vlaamse provincies), maar ook dit zorgde niet voor de grote doorbraak.

Na een handvol geflopte singels als ‘Dag en nacht’, ‘Toch voel ik dat ik leef’, ‘Zolang als de zon schijnt’ en ‘Liefde voor één nacht’ had Jo er genoeg van. Hij wilde zijn droom om van de muziek te kunnen leven opbergen en stoppen met zingen.

Jo had net besloten dat hij maar beter kon aanvaarden dat zijn muziek nooit zijn leven zou worden, toen er sprake was van de komst van een commercieel tv-station. Zijn contract met Rik Vervecken was afgelopen, maar Jo besliste het er nog één keer op te wagen. Nog één kans gunde hij zichzelf. De allerlaatste.

Hij luisterde naar een aantal oude platen, en op aanraden van zijn vrouw Marcella nam hij een cover op van "Take my heart" van Jacky James. "Neem m'n hart" was het resultaat.

Toevallig ontmoette Jo op restaurant de promotiedame van platenfirma Indisc. Zij nam "Neem m'n hart" mee en liet het nummer horen aan tal van mensen in de muziekwereld, zonder erbij te vertellen dat het gezongen werd door Jo Vally. De reacties waren verbazend positief: iedereen vond het een sterke song.

De singel "Neem m'n hart" zou door iedereen gesteund worden, dat was de belofte. Toen men hoorde dat het om een liedje van Jo Vally ging, konden de meesten hun oren niet geloven. Maar niemand kon zich nog terugtrekken. Toen VTM de plaat op 28 december 1989 bombardeerde tot "Supertip" in Tien om te Zien (gestart op 16 maart '89), betekende dat voor Jo eindelijk de grote doorbraak. Na ongeveer 10 jaar bloed, zweet en tranen en ontelbare teleurstellingen, kreeg hij toch nog de kans om een succesvolle carrière uit te bouwen.

Na de magere jaren ’80, kondigden de jaren ’90 zich rooskleurig aan voor heel wat talent van eigen bodem. Mede dankzij de komst van VTM en het populaire liedjesprogramma Tien om te Zien, werden heel wat jonge artiesten plots supersterren in Vlaanderen.

Met Jo Vally ging het niet anders: Aan alle vrouwen, In een droom zag ik je staan, Aan het Noordzeestrand,… de lijst met hits uit de vroege jaren ’90 is bijna eindeloos. Jo Vally stond bijna onafgebroken in de Vlaamse top 10, was wekelijks te gast in Tien om te Zien en zijn album ‘In een droom’ haalde moeiteloos platina.

Hij kreeg zijn eigen tv-special (1992, De Mooiste Kerstliederen) en gaf soms tot 6 optredens per weekend. Hij vroeg loopbaanonderbreking aan en ging zich volledig op het zingen concentreren.

In 1995 vierde hij zijn 15-jarige carrière met een galaconcert in het casino van Blankenberge en een ‘Best Of’-cd.

Halverwege de jaren ’90 ging Jo in zee met producer Jack Rivers. Uit die samenwerking vloeide onder andere het duet “Eeuwig en altijd” met Wendy Van Wanten voort, maar het waren de Vlaamse klassiekers die Jo eens te meer naar de top van de hitlijsten katapulteerden.

Voor ‘Jo Vally zingt Vlaamse klassiekers’ werden nummers als ‘Lieveling waar en wanneer’, ‘Tulpen uit Amsterdam’ en ‘Lichtjes van de Schelde’ in een nieuw kleedje gestoken. Een schot in de roos: Jo Vally werd in 1996 de best verkopende artiest in Vlaanderen.

Geen wonder dus dat er een vervolg kwam met ‘Jo Vally zingt Vlaamse klassiekers deel 2’ en dat later de Duitse klassiekers werden aangepakt.

In 1999 vierde Jo Vally zijn 20-jarige carrière met een concert in het Antwerpse Sportpaleis. Hij werd daarmee meteen de eerste Vlaamse zanger die er in slaagde om deze muziektempel te laten vollopen.

De bijbehorende tv-special “Jo Vally in Symfonie” lokte op VTM meer dan 600.000 kijkers.

Eind jaren ’90 ging het stilaan weer bergaf met de Vlaamse muziek: de kijkcijfers van Tien om te zien liepen terug, de singelverkoop brokkelde af en heel wat artiesten verdwenen van het toneel.

Jo Vally wist zich samen met een handjevol anderen te handhaven. Hij bracht een aantal sterke albums op de markt en belandde met de singel ‘Mooi is het leven’ op de tweede plaats in de Vlaamse Ultratop 10.

Daarna stortte hij zich op de Russische muziek, de wereldhits en liedjes voor moeder. Hij lanceerde de traditie om elk jaar in mei een groot moederdagconcert te houden in de Oktoberhallen in Wieze.

In 2004 kwam het album ‘Geluk en liefde’ op de markt en een jaar later werden weer een aantal oude hits herwerkt voor ‘Nostalgie’.

De afgelopen maanden heeft het schlagergenre weer een ongekende populariteit bereikt, en ook Jo Vally is weer ‘hot’. Hij scoort een enorme hit met Si Si Si (Kerida), werkt aan een doorbraak in Nederland en zit boordevol plannen voor de toekomst!