Zevenendertig jaar geleden verscheen, relatief geruisloos, de elpee ‘Je Moest Eens Weten Hoe Gelukkig Ik Was’ (onlangs heruitgebracht in een geremasterde versie). Raymond Van Het Groenewoud, de dader, heeft sindsdien -om de cliché nog eens te gebruiken- ‘zalen doen vollopen en zalen doen leeglopen’. De openingslijn van klassieker ‘Je Veux De L' Amour’ moet inmiddels wel aangepast worden: ‘Da's nu al twintig jaar dat ik in het vak zit’ mag rustig veranderd worden naar een verbluffende 47 jaar! Het repertoire dat Raymond in die lange periode bij mekaar schreef mag zonder twijfel indrukwekkend genoemd worden. 

Dansend op een slappe koord tussen kunst en kitsch, weet Van het Groenewoud zich meesterlijk te wentelen in kleinkunst, reggae, rock-’n-roll, gospel en funk, en schudt hij aan de lopende band klassiekers uit zijn mouw. De lijst is eindeloos, maar tot het ‘Vlaamse culturele erfgoed’ behoren alvast het onverwoestbare ‘Maria, Maria, ik hou van jou’, ‘Meisjes’, ‘Vlaanderen Boven’, ‘Chachacha’, maar ook ‘Liefde voor muziek’, ‘Intimiteit’ en ‘Ik ben de man’. Onlangs vierde ‘de man’ zijn zestigste verjaardag –in de verf gezet op 14 februari!- en dit wordt uitgebreid gevierd met een nieuwe zestig nummers tellende compilatie, en een tournee langs Vlaamse en Nederlandse podia met alle hits. Komaan met dat lijf!