HOME  |   INFO  |   INDEPENDENT PROMO  |   LIGGING  |   CONTACT  |  
BELGISCHE ARTIESTEN - LIVE >

[ terug naar overzicht ]   

Jo Lemaire

Biografie
Media / Foto's - Video
Discografie



Biografie

Jo Lemaire is geboren in Gembloux, bij Namen. Toen de wereld voor het eerst van haar hoorde was het - eind jaren '70 - onder de groepsnaam "Jo Lemaire + Flouze". 

 

1979 : New Wave 
In volle New Wave periode werd haar debuut-album - simpelweg "Jo Lemaire + Flouze" (1979), al onmiddellijk een stevig succes. Een jaar later volgt de plaat "Precious Time" (1980) "Pigmy World" (1981) betekent meteen haar definitieve doorbraak bij het grote publiek met de prachtige Serge Gainsbourg cover "Je suis venue te dire que je m’en vais". Dat nummer werd in de bewerking van Jo een hit in heel Europa (platina in België) en later kwam het zelfs op Gainsbourg's compilatie "Il les fait chanter" _ hij laat ze zingen _ En zo stond Jo in het rijtje waar ook Jane Birkin en Brigitte Bardot in mochten prijken. In 1982 besluit Jo solo te gaan. Het eerste resultaat is de plaat "Concorde" (1983) . Toen nog op vynil, met 2 kanten dus voor onze jongste bezoekers...En dus was er plaats voor een Engelstalige en een Franstalige versie. Het werd een Gouden Plaat, en Jo bevestigde zo definitief haar talent en originele aanpak.


1990 : Chanson 
Na drie gouden platen en een rustpauze pakt Jo uit met het opmerkelijke "Duelle" (1990), een plaat vol sobere Franse chansons, die alweer goed is voor goud en in Frankrijk warm onthaald wordt. Jo zingt voor het eerst in het Nederlands op de hommage-CD "TURALURA" met haar versie van "Heimwee naar huis". Intussen wordt ze ook steeds bekender en populairder in het buitenland. Met vooral Frankrijk en Nederland, Zwitserland en zelfs Canada waar ze meer dan eens zingt op de zomerfestivals van Montreal en Quebec. In 1997 brengt ze "Jour et Nuit" uit met medewerking van Frank Boeijen en Wigbert Van Lierde.


1997 : Proms 
En nog in dat jaar neemt ze als verrassingsact deel aan de Proms in Antwerpen. Met overweldigend succes. 15 avonden voor 18.000 toeschouwers. Jo haar optreden wordt even hard gesmaakt als dat van de Simple Minds in die tijd. In 1998 debuteert Jo als actrice/zangeres in het muziektheaterstuk "Brel Blues". Waarin 19 chansons van de meester in het Nederlands werden vertaald. Eens te meer bewijst ze haar uitstekende tweetaligheid. Als dank voor de belangsteling in Vlaanderen en Nederland neemt ze de CD ‘Enkelvoud’ op, waarvoor bekende Nederlandstalige auteurs als Benno Barnard, Bart Moeyaert en Geert Van Istendael haar eigen Franstalige nummers vertaalden. In het LAK-theater in Leiden (Nl) brengt ze samen met Liesbeth List een reeks schitterende en zeer gewaardeerde concerten. La List brengt werk van Brel en Jo verkent voor het eerst het Piaf-repertoire.


1999 : Edith Piaf 
1999 wordt zonder meer het Piaf-jaar van Jo Lemaire. Ze start met de theatertour ‘Une Vie’ in de Brusselse AB. Niemand kon vermoeden dat die heel eigen interpretatie van de vele prachtsongs van Edith Piaf zo’n overdonderend succes zou worden: tot op vandaag bracht Jo ruim 180 optredens met ‘Une Vie’. De première in de Ancienne Belgique werd ‘live’ opgenomen en als CD september van dat jaar door Universal op de Belgische markt uitgebracht. Door A&B werd een videocaptatie gedaan voor televisie. Deze werd uitgezonden op Canvas en de VAR zorgt voor world-wide distributie. Het succes van het PIAF-theaterprogramma loopt nog het hele jaar 2000. Haar optreden die zomer tijdens het ‘Festival d’été de Quebec’ (4e maal!) , dit keer met een ‘Hommage aan PIAF’ wordt unaniem de hemel ingeprezen door de aanwezige wereldpers. De show wordt ook uitgezonden door TV5.


2000 : Ambassadrice Franse taal 
Na haar verkiezing tot "meest populaire Waalse persoonlijkheid’ door de jeugdige kiezers van ‘De Morgen’ in 1997, start ze in januari 2000 voor het eerst met een concert-programma voor Vlaamse Scholen waar ze op een speelse manier met Franse liedjes belangstelling en smaak weet op te wekken voor de Franse taal. Hieruit volgen twee CD’s ("Eventail Junior"), gebaseerd op de figuren van Suske en Wiske strips. Het succes is dermate dat de boekingen vlot binnenlopen, tot de komende schooljaren toe. Allereerste werk in 2001, was de studio intrekken voor de opname van een nieuwe Franstalige CD, (titel: ‘‘Flagrants délices’), dewelke in september in de muziekwinkels belandde en volgens de pers ‘De beste CD van Jo Lemaire’ bestempeld werd.. Na het succes van de theatertournee van "Une Vie" besloten Dirk Brossé (dirigent) en Jo Lemaire om een aantal exclusieve uitvoeringen met symfonische bezetting te plannen. Tegelijk werd de nieuwe concerttour ‘‘Transit’’gelanceerd, eveneens met lovende kritieken in de vakpers.


Ambassadrice van België
Maar de jaren 2001 en 2002 zijn vooral ‘werk’-jaren geweest, met gemiddeld 100 concerten per jaar. Het voortdurend zoeken naar optimale klasse en kwaliteit in haar optredens, gecombineerd met haar uitstekende meertaligheid, hebben tot gevolg dat Jo meer en meer gevraagd wordt binnen de bedrijvenwereld. Zodanig dat op vandaag 65% van de concerten in die omgeving opgevoerd worden. Rotterdam, Amsterdam, Quebec, Parijs, Reims, New-York, Hong-Kong,....in al deze steden wordt Jo gevraagd voor het opluisteren van privé feesten, seminaries, bedrijfsfeesten, inhuldigingen, enz... De tijd staat echter niet stil en in, 2003, begint Jo aan een special uitmondend in een nieuwe tournee in 2004. Tegelijk wordt een nieuwe CD, met een ‘nieuw geluid’ geproduceerd. CD die in oktober uitgebracht werd. Het internationale karakter van CD en show worden door de Belgische pers en publiek enorm gesmaakt met overvolle zalen en dito staande ovaties als gevolg. Tussen de talloze speciale projecten die Jo mag brengen vinden we onder meer het concert terug op 31-01-2005 in de Bozar te Brussel. Dit concert werd bijgewoond door de huidige Koningin Paola van België. Weer een bewijs van haar klasse die tot in de hoogste regionen haar weerklank vindt.